رابطه هوش معنوی و خلاقیت با مطلوبیت اجتماعی در دانش آموزان دخترپیش دانشگاهی مدارس دولتی شهرستان مانه و سملقان

هدف پژوهش حاضر ارتباط بین هوش معنوی و خلاقیت با مطلوبیت اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره پیش دانشگاهی مدارس دولتی شهرستان مانه و سملقان است . جامعه پژوهش موردنظر کلیه دانش آموزان دختر دوره پیش دانشگاهی مدارس دولتی شهرستان مانه و سملقان که در سال تحصیلی 94 مشغول به تحصیل میباشد که از آنها نمونه ای با تعداد 175 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده نیز شامل پرسشنامه های پذیرش اجتماعی کراون و مارلو (SDS ،(خلاقیت عابدی (CT (و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008 (میشوند که نتایج بدست آمده از آنها توسط آزمودنی ها با آمارههای توصیفی و استنباطی بررسی گردید. نتایج ضریب رگرسیون چند متغیره نشان داد که هوش معنوی با مقدار بتای (655/0=β (و خلاقیت با مقدار بتای (272/0=β (قادر به پیش بینی متغیر مطلوبیت اجتماعی است . همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش معنوی و خلاقیت با مطلوبیت اجتماعی رابطه معنادار ومثبتی وجود دارد ولی مولفه ابتکار خلاقیت با مطلوبیت اجتماعی رابطه ندارد. یافته ها نشان دادند که هر چقدر هوش معنوی و خلاقیت افراد بیشتر باشد، در روابط اجتماعی خود به راحتی مورد پذیرش و تایید دیگران قرار میگیرند

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، خلاقیت ، مطلوبیت اجتماعی ، دانش آموزان