ارزیابی رویکرد های مقیاس پذیری خودکار منابع در محیط رایانش ابری

رایانش ابری اشاره به برنامه های کاربردی عرضه شده به عنوان سرویس ها در بستر اینترنت و همچنین سخت افزار و نرم افزارهای سیستمی در مراکز داده که این خدمات را عرضه می کنند، دارد. خصوصیت رایانش ابری قابل دسترس نمودن سرویس ها برحسب تقاضا می باشد. یکی از توانمندسازهای کلیدی در سیستم های ابری، مقیاس پذیری می باشد از آن جهت که هزینه تدارک منابع را کاهش داده و همزمان نیازمندی های حیاتی کیفیت سرویس دهی برای توافقات سطح سرویس (SLA) را برآورده می کند. طبقه بندی پیشنهادی برای تکنیک های مقیاس بندی اتوماتیک بخش های مختلفی مثل قوانین مبتنی بر آستانه، تیوری صفی، تیوری کنترل و آنالیز سری زمانی و یادگیری ماشین را پوشش می دهند. در این مقاله قصد داریم برخی از رویکردهای مقیاس پذیری خودکار منابع در رایانش ابری را بررسی کنیم و در نهایت مقایسه ای از آنها داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، تامین پویای منابع ، مقیاس پذیری خودکار ، توافقات سطح سرویس2 (SLA)