مقایسه سازندهای زمین شناسی از نظر خصوصیات خاک و پوشش گیاهی

این مطالعه به بررسی تغییرات خصوصیات خاک و پوشش گیاهی در بین سازندهای زمین شناسی منطقه دراسله در سواد کوه استان مازندران می پردازد. منطقه مورد مطالعه در البرز مرکزی واقع شده و بیشتر ساختار زمین شناسی منطقه مربوط به دوران های مزوزوئیک و سنوزوئیک است. سازندهای شاخص منطقه سازندهای تیزکوه، لار و شمشک می باشد که همگی این سازندها تشکیلاتی فرسایشی بوده و شامل رسوبات مارنی و آهکی می باشند. در این پژوهش خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک به همراه شاخص تنوع گونه ای سیمپسون و غنای گونه ای مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام دقیق این مطالعه با کمک تلفیق نقشه های شیب، جهت و ارتفاع، منطقه به واحدهای همگن تفکیک گردیده و نمونه برداری خاک و پوشش گیاهی در واحدهای کاری انجام گردید. در محله بعد اطلاعات بدست آمده با آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و مقایسات میانگین با روش توکی انجام گرفت. نتایج این مقایسات نشان داد سازندها از نظر میزان مواد آلی، کرین آلی و میزان فسفر و پتاسیم اختلاف معنی داری نداشتند اما از نظر دیگر خصوصیات خاک میان سازندهای مختلف اختلافات معنی داری مشاهده شد. بررسی شاخص های پوشش گیاهی نیز نشان داد که سازندها دارای تفاوت هایی از نظر تنوع و غنای گونه ای هستند. در بین سازندهای مختلف سازند شمشک دارای بیشترین میزان تنوع و غنای گونه ای است.

کلیدواژه ها:

خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک ، تنوع و غنای گونه ای ، آنالیز واریانس یک طرفه ، سازندهای زمین شناسی ، منطقه دراسله ، سواد کوه