به کارگیری فناوری اکسیداسیون پیشرفته ی فتوشیمیایی UV/H2O2 جهت حذف بار آلی و تثبیت لجن مازاد بیولوژیکی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 341

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEE08_368

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1395

چکیده مقاله:

تصفیه و دفع صحیح و کارآمد لجن مازاد بیولوژیکی حاصل از تصفیه فاضلاب شهری به روش لجن فعال، در چارچوب مدیریت کارآمد مواد زاید از دیدگاه زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و قانونی موردتوجه ویژه ی متخصصین و محققان قرار دارد. در سالیان اخیر همگام با توسعه فرآیندهای تصفیه فاضلاب، فرآیند اکسیداسیون پیشرفته موردتوجه خاص قرارگرفته است و بررسی های بسیاری در خصوص تصفیه ی آب و فاضلاب به ویژه حذف آلاینده های سمی و پایدار انجام پذیرفته است. ولی نتایج بسیار محدودی در خصوص عملکرد این روش ها در تثبیت لجن مازاد بیولوژیکی ارایه شده است ]1،2،3 [. در این تحقیق تثبیت لجن مازاد بیولوژیکی با استفاده از رآکتور آزمایشگاهی فرآیند UV/H2O2، برای نخستین بار موردبررسی قرار گرفت. نمونه های لجن برگشتی به حوض اکسیداسیون در شرایط آزمایشگاهی تحت تابش نور UV با طول موج ثابت 254 نانومتر قرارگرفته و طی مدت زمان 20 تا 100 دقیقه، با مقادیر VSS ورودی 3500-4000 میلی گرم بر لیتر و 8˂1˂pH موردبررسی قرارگرفته و میزان حذف بار آلی نمونه ها تعیین گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، شرایط بهینه راهبری در فرآیند UV/H2O2 در مدت زمان ماند 80 دقیقه، pH=3، مقدار 2260= H2O2 میلی گرم بر لیتر و VSS ورودی 3500 میلی گرم بر لیتر حاصل شد که منجر به کاهش 47% VSS لجن نهایی گردید، همچنین عملکرد بسیار مطلوب رآکتور در حذف مشخصه های میکروبی لجن (تا 100 %) شرایط بسیار مناسبی برای استفاده ی مجدد لجن در اختیار قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

تصفیه فاضلاب شهری ، تثبیت لجن مازاد بیولوژیکی ، روش UV/H2O2 ، شرایط بهینه راهبری

نویسندگان

گاگیک بدلیانس قلی کندی

دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور

مهتاب حسن پور

کارشناس ارشد مهندسی عمران-آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور

خشایار کاظمی راد

کارشناس ارشد مهندسی عمران-آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور