حل مساله زمان بندی کار کارگاهی چند هدفی انعطاف پذیر پویا با ماشین های موازی توسط الگوریتم ژنتیک

تقیق حاضر، علاوه بر پارامترهای پویای محیط ساخت و تولید، چند معیاره بودن تابع هدف و انعطاف پذیری عملیات، انعطاف پذیری ناشی از ماشین های موازی را نیز در نظر می گیرد. ترکیب این انعطاف پذیری ها منجر به رفع مشکل گلوگاهی، افزایش تولید، بهبود عملکرد سیستم و ایجاد یک مزیت رقابتی در محیط های اقتصادی می گردد. این مساله یک مساله بهینه سازی سه هدفی در فضای گسسته با فرض در اختیار داشتن اطلاعات کافی در مورد وزن اهداف یا اولویت آنها می باشد. اهداف زمان بندی عبارتند از حداکثر زمان تکمیل (Cmax)، متوسط زمان گردش کاری (F) و متوسط دیرکرد قطعات (T). این اهداف با فلسفه تولید بموقع و اهداف مدیریتی زنجیره تامین سازگاری داشته و کنترل همزمان آنها به بهبود عملکرد سیستم منتهی شود. هدف از حل مساله، یافتن بهترین مجموع وزنی اهداف مساله و ارائه آن به تصمیم گیرنده است. با توجه به Np-hard بودن مساله، از الگوریتم ژنتیک در حل مساله استفاده شد. پارامترهای کنترلی الگوریتم ژنتیک توسعه یافته، به طور دینامیک در طول اجرای الگوریتم و فرایند بهینه سازی تغییر می نماید و این مساله منجر به کاهش احتمالی همگرایی زودرس و افتادم در نقاط بهینه محلی می گردد. نتایج حاصل برای سه سطح انعطاف پذیری جزئی، متوسط و کامل به ترتیب نشان دهنده 4/9%، 5/33% و 4/60% بهبود در میانگین جوابهای به دست آمده می باشد.

کلیدواژه ها:

ماشین های موازی ، الگوریتم ژنتیک ، تنظیم دینامیک پارامترهای کنترلی