احساس امنیت زنان در فضاهای شهری و عوامل اجتماعی موثر بر آن

امنیت از جمله ضروریات زندگی بشر محسوب می شود به طوری که از ابتدای تاریخ تاکنون بیشترین زمان و هزینه در جوامع مختلف برای برقراری امنیت صرف شده است. امنیت مفهومی عینی و ملموس و احساس امنیت مفهومی ذهنی و غیرملموس است. رشد شهرنشینی، گسترش فضاهای شهری و به تبع آن پیچیده تر شدن روابط اجتماعی شهروندان، باعث شده است که مفهوم امنیت علاوه بر حالت فیزیکی آن، ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... را در برگرفته و همانگونه که با رشد فیزیکی شهرها، جرایم مختلف افزایش یافته است، پیچیده شدن فناوری و تقسیم کار اجتماعی، احساس امنیت و آسایش شهروندان نیز خدشه دار یا تضعیف گردد. زنان به عنوان سرمایه های انسانی هر جامعه ای نقش موثری در پیشبرد، تعالی و اهداف جامعه دارند. اما تحقق این مهم در عرصه اجتماعی مستلزم وجود امنیت در ابعاد مختلف است. زنان به علت موقعیت اجتماعی که در جوامع مختلف و به دلایل گوناگون پیدا کرده اند و همچنین ویژگی های فیزیولوژیک، زندگی اجتماعی شان به شدت وابسته به احساس امنیت ایشان است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی سعی دارد ضمن بررسی مهمترین ویژگی فضاهای شهری، به عوامل اجتماعی اثرگذار بر امنیت اجتماعی زنان در آنان بپردازد. هر چند پس از انقلاب اسلامی برخی شاخص های وضعیت اجتماعی زنان همچون اشتغال، سلامت، تحصیلات عالیه و ... بهبود یافته، برخی شاخص ها چون: طلاق، احساس ناامنی، اختلالات روانی و ... نیز با افزایش همراه بوده است. در این فرآیند عواملی چون: فضای فیزیکی شهر، وجود فضای بی دفاع شهری، چگونگی مناسبات اجتماعی، سن، پایگاه اقتصادی، محل سکونت، تبلیغات رسانه ای و مجازی و ... بر امنیت اجتماعی زنان اثرگذاری بالایی دارند.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، زنان ، فضای شهری ، زندگی اجتماعی