میانجیگری براساس دیدگاه قرآن جهت حل و فصل اختلافات

میانجی گری که در قانون استفاده می شود یک شکل جایگزین حل اختلاف (ADR) است، یکی از راه های حل و فصل اختلافات بین دو یا چند طرف معامله با عوامل به هم پیوسته است. به طورمعمول سوم شخص، میانجی، به طرفین برای رسیدن به یک توافق کمکمی کند. منازعه کنندگان می توانند میانجی گر اختلاف در دامنه های متنوعی از جمله: تجارت، دیپلماسی، مسایل کاری، جامعه ومسایل خانوادگی باشند .به طور گسترده واژه میانجی گری به هر موردی که در آن یک سوم شخص کمک می کند تا دیگران بهتوافق برسند، اشاره دارد. میانجی گری به صورت خاص، اغلب دارای یک ساختار، زمان بندی و پویایی است که مذاکرات عادی ازآن بی بهره اند. این فرایند خصوصی و محرمانه است و به صورت قانونی اجرا می شوند . مشارکت در آن اغلب به صورت داوطلبانه است.میانجی به عنوان یک سوم شخص بی طرف عمل کند و بیشتر تسهیل گر است تا هدایت کننده. میانجی از تکنیک های مختلفی برای بازکردن یا بهبود گفتگو بین منازعه کنندگان بهره می برد و هدفش کمک به طرفین برای رسیدن به توافق است. که بیشتر به مهارتو آموزش دیدگی میانجی وابسته است . پای در میانی جهت فیصله اختلافات یکی از شیوه های مقبول در قرآن کریم می باشد .

کلیدواژه ها:

داوری ، حل و فصل اختلافات ، قرآن ، حقوق بین الملل