ارزیابی تاثیر مولفه های توانمندسازی روان شناختی بر کیفیت زندگی کاری در آموزش و پرورش شهرستان ساری

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی ساختاری از روابط میان مولفه های توانمندسازی روان شناختی بر کیفیت زندگیکاری است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی و به طورمشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. مدل مفهومی این تحقیق بر مبنای تحقیقات انجام شده قبلی شکلگرفته است . در این تحقیق از دو نوع پرسشنامه استاندارد استفاده شده که برای سنجش توانمندسازی روان شناختی ازپرسشنامه اسپیریتز (1995) و کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه شیب احمد (2013) که روایی و پایایی آن مورد تایید قرارگرفتهاست. در تحلیل داده ها از تحلیل عاملی به منظور شناسایی عوامل موثر در مدل مفهومی استفاده شده است. درشناسایی روابط میان متغیرها از روش تحلیل مسیر که از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است جهت برآورد میزانارتباط متغیرها و به کمک نرم افزارهای SPSS و SMART – PLS استفاده شده است. نمونه آماری این تحقیق کارکنانآموزش و پرورش شهرستان ساری بوده و نتایج نهایی نشان داد که مدل مفهومی اولیه از برازش مناسبی برخوردار بوده وتاثیر مستقیم توانمندسازی روان شناختی بر کیفیت زندگی کاری تایید شد . هم چنین تمام ابعاد توانمدسازی روان شناختی(معناداری فرد، موثربودن، خودسامانی فرد و احساس شایستگی) بر کیفیت زندگی کاری تاثیری مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روان شناختی ، کیفیت زندگی کاری ، آموزش و پرورش شهرستان ساری