بررسی آرایه مجاز درداستان النظرات منفلوطی

منفلوطی از بزرگترین نویسندگان معاصرمصراست او با آثاری که در زمینه ی داستان نویسی پدیدآوردبه نثرعربی روانی و شیوایی خاصی بخشید و اگرنویسنده خوب را کسی بدانیم که بتواند افکار و ذهنیات خود را با سبک زیبا و دلنشین به خوانندگان ارایه نماید بدون شک منفلوطی از جمله ی این نویسندگان است . او توانست با سبکی منحصربه فر د و آهنگین به بیان احساسات و عواطف خود بپردازد. اسلوب او از اسلوب های قبل از خود برتر بود و کسی که تالیفات منفلوطی رامی خواند درسبک او وضوح ،سهولت و زیبایی را می بیند.اولین ویژگی برجسته سبک نوشتاری منفلوطی گرایش به تصویرپردازی فنی است به این صورت که او بر ای بیان افکار و مقاصد خود از مجاز استفاده می کرد. او با تصویرپردازی هنری، قدرت نویسندگی خود را به نمایش ذاشته ،دراین میان ارتباط صمیمی نویسنده دراستفاده از عنصرمجاز دربسیاری ازموارد رکن و اساس عمل ادبی اوشده است.روشی که منفلوطی در نویسندگی از آن استفاده کرده، به خصوص در کتاب النظرات براین مورد استوار است.بنابراین مقاله ی حاضرتلاش دارد به برسی صورتهایی که مجاز از عناصرآن می باشد درسبک نویسندگی منفلوطی به خصوص در کتاب النظرات بپردازد. تعابیر مجازی که در کتاب النظرات وارد شده حداقل مورد است .که پایه ی هرکدام از این اقسام (مجاز) است.

کلیدواژه ها:

سبک نویسندگی ، صورادبی ، مجاز ، منفلوطی ، النظرات