شناسایی و اولویت بندی شاخص های سنجش توسعه یافتگی روستایی در کشور مطالعه موردی شهرستان سمیرم

در جهان امروز، توسعه همپای زندگی بهتر تلقی میشود و جوامع نسبت به گذشته از آن بیشتر منتفع میگردند. توسعه پدیده ای است با ابعاد مختلف، که هریک به نوعی در زندگی انسان نمود دارد. این مقاله به شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه یافتگی روستایی در شهرستان سمیرم می پردازد. در این بررسی، پرسشنامه ای متشکل از 4 گروهمعیار، 20 معیار و 63 شاخص، به روش دلفی تدوین شد و توسط 12 متخصص در زمینه توسعه روستایی و مسایل اقتصادی- اجتماعی منابع طبیعی تکمیل گردید. سپس هر کدام از گروه معیار، معیار و شاخص ها بر حسب میانگین وزنی بدست آمده از درجات اهمیت تخصیص داده شده به هر کدام، رتبه بندی شد و نتایج پژوهش گزارش گردید. از میان گروه معیارها اولویت نخست به گروه معیار اقتصادی و آخرین رتبه نیز به گروه معیار زیست محیطی تعلق گرفت. از میان 20 معیار موجود هم اشتغال و معیشت در رتبه ی اول و دوم اهمیت، و شکل زمین و ساختار جمعیتی در دو رتبه آخر قرار گرفتند. در رتبه بندی شاخص ها، شاخص باسوادی در رتبه اول اهمیت و پایگاه مقاومت بسیج در رتبه آخر از گروه معیار اجتماعی فرهنگی، شاخص بیکاری در رتبه اول اهمیت و مالکیت حقوقی در رتبه آخر از گروه معیار اقتصادی، شاخص دسترسی به محورهای اصلی در درجه اول اهمیت و شاخص پست در آخرین رتبه از گروه معیار کالبدی- زیربنایی و در نهایت سه شاخص بازیافت زباله و پسماند، تخریب مردمی و تخریب دولتی به طور مشترک در رتبه اول و گسل های فعال و رخنمون توپوگرافیک نیز به طور مشترک در رتبه آخر از گروه معیار زیست محیطی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، روش دلفی ، رتبه بندی ، شهرستان سمیرم