بررسی تغییر مکان پایه بتنی پل ها با توجه به ضخامت های مختلف الیاف FRP

سازه های بتنی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله نیروی زلزله، تغییر کاربری سازه، عدم رعایت ضوابط اجرایی و ... دچار آسیب شده و نیاز به مرمت، تقویت و یا بهسازی داشته باشند. همچنین برای مقاوم سازی سازه های بتنی از روش های گوناگونی از جمله تزریق اپوکسی، بخیه زدن، استفاده از ورق های فولادی، استفاده از آرماتورهای خارجی، استفاده از کامپوزیت های FRP و ... استفاده می شود، استفاده از کامپوزیت های FRP یکی از روش های نوین در مهندسی سازه به منظور مقاوم سازی سازه های بتنی می باشد. از ویژگی های اصلی کامپوزیت های پلیمری می توان مقاومت مناسب در برابر خوردگی، سادگی اجرا در محل نصب و سبکی آنها را برشمرد. عامل دیگر در گسترش کاربری مصالح FRP سبک وزن بودن و چگالی پایین این نوع صفحات می باشد. آنچه که استفاده از کامپوزیت ها را در تقویت و ترمیم سازه ها مورد توجه قرار می دهد آن است که می توان این مواد را به گونه ای طراحی کرد که سازه ها را وادار به آن گونه رفتار کنند که مورد نیاز است، زیرا رفتار و مقاومت این مواد فقط در راستای الیافشان می باشد و می توان آنها را طوری طراحی نمود که فقط در راستای مورد نیاز از خود مقاومت نشان دهند. در این پژوهش یک پل بتنی در ابعاد واقعی با استفاده از ضخامت های مختلف کامپو.یت FRP مقاوم سازی شده و تحت نیروی زلزله کوبه قرار گرفته و تغییر مکان سازه قبل و بعد از مقاوم سازی در حالت های مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج تحلیل مورد نظر باید به گونه ای باشد که با افزایش ضخامت FRP در پل بتنی، تغییر مکان پل مورد نظر کاهش پیدا کرده و با توجه به ضخامت FRP در هر حالت این تغییر مکان متفاوت باشد.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، پایه پل های بتنی ، کامپوزیت های FRP ، تغییر مکان