تاثیر روان درمانی مثبت نگر بر علایم افسردگی دربیماران مبتلا به سرطان

هدف پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر افسردگی افراد مبتلا به بیماری سرطان درسال 95 انجام شده است. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران 45-25 ساله مبتلا به سرطان شهرستان بندرعباس تشکیل می دهد. 30 آزمودنی از میان کلیه بیماران مبتلا به بیماری سرطان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از جمعیت نمونه به طور تصادفی 15 نفر در گروه آموزشی مثبت نگر و 15 نفر در گروه گواه قرارگرفتند .مداخله(روان درمانی مثبت نگر )شامل 8 جلسه دو ساعته بود که روی گروه آزمایش بهشکل گروهی و هفتگی برگزار شد. بزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه شادکامی - افسردگی(روان درمانی مثبت) سلیگمن بود. این مقیاس طی دو مرحله آغاز و پایان جلسات درمان توسط افراد دو گروه آزمایشی و گواه تکمیل شد. برای تعیین اثر بخشی مداخله درمانی مثبت نگر، تفاوتعملکرد دو گروه آزمایشی و کنترل از طریق تحلیل کوواریانس محاسبه شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزار آماری SPSS مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که روان درمانیمثبت نگر بر میزان افسردگی افراد مبتلا به سرطان مورد مطالعه اثربخش بوده و باعث کاهش علایم افسردگی آزمودنی ها به طورمعنادار شده است (05/0