بلند مرتبه سازی و حقوق شهروندی

بلند مرتبه سازی ، داستانی که از اوایل دهه 70 در ایران شروع شد و در میانه های این دهه در شهر ههای بزرگ به اوج خودش رسید .ساختمان های دو و سه طبقه تهران به ناگاه سر از آسمان درآوردند و قدشان تا 20 طبقه افزایش یافت تا ساختمان های بلند مرتبه نمادی از شهرسازی نوین تهران باشند. و همین موضوع کم کم به شهرهای کوچکتر سرایت کرد.که در این بین شهر سقز هم بی نصیب نشده ودر دهه اخیر بلند مرتبه سازی با شکل وشمایل زیبا به اوج خودش رسیده.که از نمای بیرونی زندگی رویایی را در ذهن مردم می پروراند. اما کم توجهی به ضوابط شهرسازی و ساختمان های بلندی که از معابر 6 و 8 متری سقز سر درآوردند، سبب شد تا مشکلات زیاد ناشی از وجود ساختمانهای بلند مرتبه حاصل شود که از ترافیک گرفته تا محیط زیست شهری،نادیده گرفتن حقوق شهروندی، همه و همه تحت تاثیر این ساخت و سازها قرار گرفته است. بر اساس مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی، بلندمرتبه سازی در کل تهران را ممنوع کرده که این اقدام بر اساس دستور هیات وزیران انجام شده است. طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی ، بلندمرتبه سازی از طریق توافق، تشکیل پرونده، شهرداری، کمیسیون ماده 5 ،و کمیتههای این کمیسیون تا 1 تعیین تکلیف قطعی مکانیابی و ضوابط این ساختمانها ممنوع اعلام شد. حالا این سوال مطرح می شود.آیا ضوابط بلند مرتبه سازی در شهر سقز نیز رعایت می گردد آیا همچنان طبقات اضافی زده می شود و جریمه های سنگین در کمسیون ماده 100در انتظار مالکان ساختمان می باشد اما نکته قابل تامل مربوط به راهکارهای اجرایی است که با وجود پیش بینی حقوق متعدد در قانون اساسی و قوانین شهرداری، همچنان موارد قابلتوجهی از آنها عملی نشده است. به بیان دیگر با وجود درک و آگاهی نسبت به اهمیت حقوق و تکالیف شهروندی در حوزه مدیریت شهری و در تعامل مدیران و شهروندان همچنان بخش مهمی از نابهنجاریها، ضعف فرهنگ شهرنشینی و بی توجهی فردی و جمعی در قالب رفتارهای اجتماعی نظیر نیالودن محیط، رعایت حق تقدم، احترام به حقوق دیگران و انجام تکالیف به مشکلی جدی تبدیل شده است.

کلیدواژه ها:

طبقات ، حقوق شهروندی ، شهرسازی ، مدیریت شهری ، سقز