اکولوژی تغذیه ماهی شوریده Otolithes ruber در گروه های مختلف وزنی در آبهای خوزستان

به منظور بررسی رژیم تغذیه ای ماهیان شوریده در گروه های وزنی، محدوده بین 3/29 تا 6/938 گرم نمونه برداری به طور ماهیانه از اسفند ماه 1392 تا بهمن ماه 1393 در شمال غربی خلیج فارس در سواحل خوزستان انجام گرفت. در مجموع معده 307 عدد ماهی شوریده (Otolithes ruber) بررسی شد. . میانگین شاخص احشایی، فاکتور وضعیت، شاخص شدت تغذیه و شاخص خالی بودن روده اندازه گیری شد. همچنین شاخص وقوع شکار و شاخص اهمیت نسبی برای طعمه ها محاسبه گردید. در بررسی اقلام غذایی خورده شده توسط گونه O. ruber، تنها نمونه های ماهی متعلق به خانواده کفال ماهیان و میگو از خانواده پنییده در محتویات دستگاه گوارش ماهی شوریده مشاهده شد. برطبق نتایج بیشترین شدت تغذیه مربوط به کوچکترین گروه وزنی است که با افزایش وزن کاهش شدت تغذیه مشاهده می شود. همچنین، بیشتر روده های خالی متعلق به گروه های وزنی بالاتر بود. اندازه گیری شاخص وقوع شکار نشان داد، که در ماهیان با وزن های کوچکتر میگو غذای اصلی است و با افزایش وزن مصرف ماهی به عنوان طعمه بیشتر می شود. نتایج مربوط به بررسی شاخص اهمیت نسبی وزنی برای گروه های طولی تایید کرد ؛ در گروه های وزنی پایین میگو از اهمیت بیشتری برخوردار است و اهمیت آیتم غذایی ماهی از گروه های وزنی پایین به سمت گروه های وزنی بالاتر افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ماهی شوریده ، Otolithes ruber ، تغذیه ، آبهای استان خوزستان ، گروه های وزنی