بررسی عامل غلظت اولیه در حذف نیتروژن در فاضلاب هنگام انتقال در شبکه های جمع آوری فاضلاب با قطر کوچک

وجود ترکیبات نیتروژن دار یا مواد زاید حاوی نیتروژن در پساب خروجی از تصفیه خانه های فاضلاب می تواند اثر نامطلوبیبر کیفیت آبهای پذیرنده داشته باشد. آمونیاک موجود در فاضلاب های مختلف را می توان به روشهای کلی فیزیکی،شیمیایی و بیولوژیکی تبدیل و یا حذف نمود، اما به طورقطع مهمترین آنها، استفاده از روشهای بیولوژیکی است اماهزینه های سنگین انجام فرآیندهای حذف نیتروژن شامل نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون راندمان حذف را حدقابل توجهی پایین خواهد آورد. در این مطالعه با استفاده کاربرد شبکه های جمع آوری فاضلاب به عنوان یک سیستم پیش-تصفیه، قابلیت حذف نیتروژن با تیدبل آن به یک سیستم رآکتور باییوفیلمی با بستر ثابت بررسی گردد. بر این اساس باساخت یک پایلوت به طول 12 متر شبیه سازی یک شبکه جمع آوری صورت پذیرفت و در با استفاده از ساخت فاضلابمصنوعی بایوفیلم پایدار تشکیل داده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد. غلظت های اولیه آمونیاک در این آزمایش ها به ترتیب5/06، 3/56 و 7/69 بود که بیشترین میزان حذف در غلظت 7/69 با 90 درصد حذف در طی 7 ساعت اتفاق افتاد.

کلیدواژه ها:

حذف نیتروژن ، شبکه های جمع آوری فاضلاب ، بایوفیلم ، نیتریفیکاسیون دنیتریفیکاسیون