بررسی رابطه بین شادکامی با سلامت روان و امید به زندگی در دانشجویان دختر و پسر مجرددانشگاه آزاد اسلامی اهواز

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان رابطه بین شادکامی با سلامت روان و امید به زندگی در دانشجویان دختر و پسر مجرد دانشگاه آزاد اسلامی شهر اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهی دانشجویان پسر و دختر مجرد بود که از این جامعه 367 نفر به صورت تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که متغیرپیش بین شادکامی پیشبینی کننده معناداری برای سلامت روان می باشد. و روی هم رفته 0/45 از واریانس این متغیر را تبیین می کنند. همچنین، شادکامی پیشبینی کنندهی معناداری برای امید به زندگی است و 0/13 از واریانس متغیر امید به زندگی را در دانشجویان تببین می کند. سطح معنی داری در این پژوهشP˂0/05 می باشد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، سلامت روان ، امید به زندگی