بررسی آلودگی هوای ناشی از بایوآیروسلها در مدارس ابتدایی شهر قم و ارتباط آن با گرد و غبار منطقه

یکی از انواع آیروسل های آلاینده موجود در هوا بایوآیروسل های موجود در هوا و از جمله قارچ ها می باشند. این بایوآیروسلهای موجود در محیط های بسته عامل ایجاد مشکلات بهداشتی نظیر آسم و آلرژی در افراد دارای حساسیت های ایمنی نظیر کودکان می باشند. از طرفی عوامل مختلفی بر افزایش فاکتور نفوذ آلاینده های هوابرد از محیط بیرون به محیط داخلی موثر است. در این مطالعه، برخی از پارامترهای فیزیکی، جغرافیایی و هواشناسی موثر بر افزایش قارچ های هوابرد محیط داخلی مدارس ابتدایی قم تحت بررسی قرار گرفت. این مطالعه توصیفی- تحلیلی در 24 مدرسه ابتدایی منتخب استان قم و در اوایل شروع فصل پاییز 1393 صورت گرفت. در مجموع 148 نمونه از محیط های داخلی مدارس با روش نمونه برداری غیر فعال 1/1/1 (به مدت 1 ساعت،ارتفاع 1 متر و 1 متر فاصله از اطراف) در محیط کشت سابورد دکستروز آگار (SDA) جمع آوری گردید. کلیه نتایج با شاخص میکروبی آلودگی هوا (IMA) مقایسه شد. میانگین کلی بار قارچی هوای محیط داخلی مدارس منتخب، 6.7 کلنی (cfu/dm2/h) بدست آمد. بیشترین (88.6) درصد محیط های داخلی مدارس ابتدایی استان قم در وضعیت خیلی خوب شاخص IMA قرار داشتند. میان میانگین کلنی های قارچ و متغیرهای تهویه و نظافت از لحاظ آماری اختلاف معناداری وجود داشت (p<0.05). میان بار قارچ و افزایش فعالیت دانش آموزان در سطح معناداری p<0.01، ارتباط مستقیم (r =0.252) مشاهده گردید. همچنین بیشترین رشد قارچ در طبقات همکف مدارس گزارش شد. در زمان اجرای مطالعه، مدارس موجود در مناطق غربی استان قم به دلیل واقع شدن در جهت بادهای غالب و نفوذ هوای حاوی گرد و غبار به محیط داخلی، دارای آلودگی قارچ بیشتری بودند. با این شرایط لزوم بهره برداری صحیح ساختمان های مدارس دارای آلودگی زیاد قارچ احساس می شود.

کلیدواژه ها:

استان قم ، بار قارچ ، فاکتور نفوذ ، محیط داخلی ، مدارس ابتدایی