بررسی آزمایشگاهی و تحلیل عددی دیوار حایل مسلح شده با ژیوگرید

در بسیاری از پروژه‎ها دیوارهای خاک مسلح جایگزین طرح‎های دیگر شده است. در حقیقت مسلح کردن خاک برای افزایش ظرفیت باربری خاک و کاهش نشست های قایم و جانبی دیوار صورت خواهد گرفت. با ورود مصالح ژیوسنتتیک، دنیای مسلح کردن دیوارها دچار تغییرات اساسی گردید. یکی از روشهای تثبیت مکانیکی و مقاوم‎سازی خاک‎ها استفاده از عناصر کششی نظیر نوارهای فلزی، ژیوتکستایل و یا ژیوسینتتیک می باشد. طی 40 سال اخیر بسیاری از سازه‎های ژیوتکنیکی نظیر دیوارهای حایل و خاکریزها در سراسر جهان با استفاده از تکنیک خاک مسلح ساخته شده و به خوبی عمل کرده‎اند. هرچند تجربه مهندسی ژیوتکنیک، انتخاب دیوارهای حایل مسلح شده با ژیوسینتتیک‎ها را در مناطق زلزله خیز توصیه می‎کند اما هنوز به درستی نمی‎توان رفتار آن را پیش‎بینی کرد، زیرا همانطور که می‎دانیم تا زمانیکه نیرویی به مسلح‎کننده وارد نشود، بود یا نبود مسلح کننده در دیوار حایل بی تاثیر است و تنها زمانی می توان از مسلح کننده سود جست که تنش ها ی وارد بر آن، در حدی باشند که مسلح کننده در آن، وادار به کشش شود و نیروی تولید شده در آن بر ضعف خاک غلبه نماید. آیین نامه‎های معتبر دنیا در راستای پیشرفت‎های علمی انجام شده در این زمینه، طراحی این نوع دیوارها را برای مهندسین به صورت ساده ارایه داده اند. با این حال هنوز برای روشن شدن کامل رفتار این نوع دیوارها در شرایط مختلف جای مطالعات زیادی وجود دارد. هدف از این تحقیق، مروری بر تحقیقات انجام گرفته بر بررسی آزمایشگاهی و تحلیل عددی دیوار حایل مسلح شده با ژیوگرید است. نتایج نشان دادند که با ساختار و شکل قرارگیری درست مسلح کننده‎ها در دیوار حایل، طرح اقتصادی‎تر شده و با جایگزینی ژیوگرید معمولی با ژیوگرید شاخک‎دار، فاصله ژیوگرید‎ها بیشتر از 30 درصد افزایش داشته، بدون آنکه بر پایداری دیوار تاثیر قابل توجهی بگذارد.

کلیدواژه ها:

دیوار حایل مسلح ، ژیوگرید ، مدل‎سازی آزمایشگاهی ، مدل‎سازی عددی