بررسی زمان روایی در رمان من او بر اساس نظریه ژرار ژنت

روایتشناسی یکی از شاخههای جدید نقد ادبی است که در آن آثار روایی از زاویههای مختلف ادبی بررسی و تحلیل میگردد. یکی از مباحث جدید در این حوزه که مورد توجه نظریهپردازان قرار گرفته است؛ مسیله زمان در روایت است. در این میان ژرار ژنت، نظریه پرداز فرانسوی در تکامل نظریه زمان روایی نقش مهم و قابل توجهی دارد. ژنت برای مقوله زمان اهمیت زیادی قایل است. وی زمان روایی را در سه بخش نظم، تداوم و بسامد تقسیم میکند. در این پژوهش ساختار زمان روایی در رمان من او رضاامیرخانی براساس نظریه ژنت بررسی میشود. براساس تحلیلهای انجام شده مشخص گردید که سیر خطی و یکنواختی زمان در برخی از فصلهای این رمان تغییر مییابد و با شکست زمان در بخشهای مختلف، زمانپریشی گذشتهنگر و آیندهنگر به وجود می - آید؛ همچنین تداوم بیان رویدادها در متن یکسان نیست و برای بیان رویدادها از هرسه شکل بسامد در روایت استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، ژرار ژنت ، زمان روایی ، رضا امیرخانی ، من او