بررسی تاثیر بی تابعیتی بر نقض حقوق بشر با تاکید بر وضعیت مسلمانان میانمار

بی تابعیتی یکی از چالش های مهم حقوق بشری است: این وضعیت غالبا، نتیجه مسایل حقوق بشری است و در عین حال تاثیری جدی و مداوم بر بهره مندی از سایر انواع حقوق بشر دارد. در حقوق داخلی، داشتن تابعیت پیش شرطبهره مندی از حقوق است لیکن در حقوق بین الملل، اصول حقوق بشر تصریح می نمایند که انسان بودن کافی است تا یک شخص حق برخورداری از حقوق بشر را داشته باشد. با توجه به اینکه انسان بودن تنها شرط برخورداری ازحقوق بشر است لذا داشتن و یا فقدان تابعیت نبایستی بر بهره مندی شخص از حقوق بشر تاثیر بگذارد. با این وجود در عمل، بی تابعیتی موجب نقض حقوق بشر علیه افراد بی تابعیت می شود. میانمار،کشوری است که بزرگترین گروهبی تابعیت در آن، اقلیت مسلمانانی هستند که با عنوان روهینگیا شناخته می شوند و مطابق قانون تابعیت 1982 به عنوان گروه نژادی به رسمیت شناخته نشده اند. چندین دهه است که روهینیگیاهای بی تابعیت در ایالت راخین بانقض شدید حقوق بشر، از جمله ایجاد محدودیت بر آزادی رفت و شد، مصادره زمین، تحمیل کار اجباری مواجه هستند و این نشان دهنده تاثیر بی تابعیتی بر افزایش نقض حقوق بشر می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیت قومی روهینگیا ، حقوق بین الملل ، تابعیت ، انکار تابعیت ، حقوق بشر