مطالعه ای کیفی بر الگوهای آسیب پذیری در اختلالات افسردگی مزمن

موضوع این مقاله تحلیلی کیفی بر الگوهای آسیب پذیری در اختلالات افسردگی مزمن بود. هدف، بررسی مطالعات مرتبط با اختلالات افسردگی مزمن بود که در نهایت به بیان عناصر مشترک سبب ساز در ایجاد افسردگی مزمن پرداخته شد. نتایج این پژوهش نشان داد؛ 1.افسردگی مزمن، اختلالی مقاوم به درمان بوده و شامل؛ اختلال افسرده خویی، افسردگی اساسی مزمن، افسردگی مضاعف و افسردگی اساسی بازگشتی با بهبودی ناقص بین دوره ها، می باشد. 2.در این اختلال ، ترکیبى از عوامل بیولوژیکى، روانى و اجتماعی دخالت داشته و در حوزه روانشناختی دارای مدل های آسیب پذیری شامل؛ الگوهای روانی (مدل های شناختی، مدل های مبتنی بر پردازش و حافظه، الگوهای مبتنی بر طرحواره ها و مدل روان پویایی) ، الگوهای رفتاری، الگوی اجتماعی و الگوهای جمعت شناختی می باشد. 3.بین افسردگی مزمن و حاد تفاوت هایی از نظر نشانه های موجود، وجود داشته و اغلب تمرکز مدل های مذکور بر افسردگی اساسی است 4. با بررسی مطالعات پیشین، برخی عناصر مشترک در اختلالات افسردگی مزمن عبارتند از؛ فقدان، نا ارزنده سازی خود و نا امیدی در محتوای تفکر ، فقدان پاسخ اطمینان بخش به درمان ها، آسیب پذیری فرآیند پردازش ، طرحواره های ناسازگار اولیه ،تضاد بین بازنمایی های آرمانی خود و بازنمایی خود واقعی، حوادث و مشکلات زندگی ، مشکلات زناشویی، خانوادگی، بین فردی، شغلی، جدا افتادگی اجتماعی ،اشکال در مهارت های بین فردی، و اجتناب اجتماعی و وجود سابقه خانوادگی و عوامل اقتصادی اجتماعی .در نهایت در مقایسه با پژوهش در اختلالات افسردگی اساسی، پشتوانه تحقیقاتی در روان درمانی برای افسردگی مزمن نسبتا جوان بوده و نیاز به پژوهش فراوان ضروری است.

کلیدواژه ها:

الگوی آسیب پذیری ، اختلا ل افسردگی ، افسردگی مزمن