تعامل انسان و ماشین به کمک سیستم تشخیص زاویه نگاه

فهم دقیق زاویه دید یک نفر می تواند کمک بسزایی برای افراد معلول در استفاده از کامپیوتر نماید. این افراد می توانند منظور خودرا با استفاده از نگاه کردن به بخشی از صفحه نمایش کامپیوتر منتقل نمایند. در این تحقیق در ابتدا توسط الگوریتم وایولاجونز چهره افراد از پس زمینه جدا شده و سپس مکان قرار گیری چشم ها مشخص می شوند.در مرحله بعد توسط فیلتر جهت دار Kirschلبه های تصویر شامل چشم و اطراف آن در 7 جهت مختلف بدست می آید و سپس این تصویر تبدیل به یک تصویر سیاه و سفید میگردد. در این مرحله با استفاده از فیلتر های شکل شناسی ،مختصات مرکز مردمک های چشم بدست می آید.سپس با استفاده از بهینه سازی جغرافیای زیستی ، تمام دایره های اطراف این مردمک با شعاع های مختلف به منظور پیدا کردن مرز عنبیه بررسی می شوند و دایره هایی که بیشترین شباهت را به مرز داشته باشند جدا شده و شعاع و مختصات آن ها بدست می آید.در گام آخر توسططبقه بندی کننده 1SVM ، این ویژگی های بدست آمده طبقه بندی می شوند.در انتها نیز دقت تشخیص زاویه دید به 90 % رسیده است.

کلیدواژه ها:

جغرافیای زیستی ، ماشین بردار پشتیبان ، ردیابی چشم