بررسی پدیدار شناسی مفهوم سکونت در خانه های سنتی ایران (نمونه موردی: خانه زینت الملوک شیراز)

جریان باطنی معماری جریان جست وجوی آدمی برای یافتن پایگاه وجودی و آشکار کردن معنا از طریق نمادهای معماری است.حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و احساسات کم وبیش آگاهانه آنها از محیط خود است که شخص را در ارتباطی درونی با محیط قرار می دهد، بطوری که فهم واحساس فرد با زمینه ی معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه میشود. این حس عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص میگردد.حس مکان علاوه بر اینکه موجب احساس راحتی از یک محیط میشود، از مفاهیم فرهنگی مورد نظر مردم، روابط اجتماعی و فرهنگی جامعه در یک مکان مشخص حمایت کرده و باعث یادآوری تجارب گذشته و دستیابی به هویت برای افراد می شود. یکی از نمودهای بارز احساس بی خانمانی، ازبین رفتن احساس هویت وحس تعلق به مکان است. دراین مقاله به این نتیجه خواهیم رسید که مفهوم سکونت در خانه ی زینت الملوک به خوبی قابل فهم و مشاهده است و حس مکان در این خانه به خوبی قابل درک میباشد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، حس تعلق به مکان ، هویت ، عوامل حس مکان ، معماری مسکونی