بررسی اثر فلز روی در رشد Lactococcus lactis و تولید نایسین
محل انتشار: سومین همایش ملی میکروبیولوژی کاربردی ایران
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 529
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MICROBI03_093
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396
چکیده مقاله:
نایسین یک باکتریوسین پپتیدی حاوی لانتیونین است که توسط گونه های خاصی از باکتری های مولد اسید لاکتیک تولید میشود. نایسین در مواد غذایی به عنوان یک نگهدارنده کاربرد داشته و فعالیت ضد میکروبی خوبی بر روی انواع باکتری های گرممثبت مولد فساد و بیماریزا در مواد غذایی دارد. علاوه بر ترکیبات اصلی محیط کشت شامل منابع کربن و نیتروژن، یون ها ازجمله ترکیبات محیط کشت هستند که می توانند بر روی تولید نایسین تاثیر بگذارند. در این پژوهش اثر افزودن نمک روی بر رشد Lactococcus lactis PTCC 1336 و تولید نایسین بررسی شده است .باکتری Lactococcus lactis PTCC 1336 مولد نایسین، در محیط کشت MRS براث به عنوان پیش کشت تکثیر و سپس در محیط کشت حاوی ملاس، آرد سویا، کلرید سدیم، سولفات منیزیم و پتاسیم هیدروژن فسفات و غلظت های مختلف روی برای تولید نایسین تلقیح شد. تخمیر در rpm 80 و دمای 30˚C به مدت 24 ساعت انجام شد. هر دو ساعت میزان رشد باکتری و تولید نایسین سنجیده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که افزودن روی به محیط کشت تولید نایسین تا مقدار 14 میلیگرم در لیتر سبب افزایش تولید نایسین و نیز افزایش رشد سویه مولد می شود. در این شرایط حداکثر تولید نایسین به IU/ml780 بوده است. ضمنا رشد سویه نیز 1,9 برابر شده است. این نتایج نشان می دهد که تنظیم غلظت یون های محیط کشت نقش مهمی در رشد سویه مولد و تولید نایسین دارد.
نویسندگان
مارال عضدی
بخش زیست فناوری میکربی، دانشکده زیست شناسی و قطب تبارزایی موجودات زنده، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
جواد حامدی
مرکز پژوهشی فناوری و فراورده های میکربی دانشگاه تهران، تهران، ایران