بررسی تکثیر سلول های استیوبلاست انسانی MG63 روی سیمان استخوان نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلات/گرافن

هدف این مطالعه بهبود بقاء و تکثیر سلول های استیوبلاست در مجاورت سیمان استخوان می باشد از این رو گرافن Graphene(Gr) با درصدهای وزنی 1 و 3 به سیمان استخوان پلی متیل متاکریلات poly methyl methacrylate (PMMA) افزوده شد. سه نوع نمونه PMMA، نانوکامپوزیت 99 درصد وزنی PMMA و 1 درصد وزنی PMMA/1Gr Gr و نانوکامپوزیت 97 درصد وزنی PMMA و 3 درصد وزنی PMMA/3Gr Gr ساخته شد. مشاهدات SEM و ازمون های MTT,FTIR برای نمونه ها انجام شد. آنالیز آماری یکس ویه نتایج به دست آمده از آزمون کشت سلول های استیوبلاست MG63 روی نمونه های PMMA، PMMA/3Gr,PMMA/Gr نشان داد در حالیکه گرافن از ویژگی سمیت وابسته به دوز برخوردار است اما افزودن مقدار بهینه 1 درصد وزنی از آن به کامپوزیت نه تنها سمیتی ایجاد نکرد بلکه به بهبود بقاء و تکثیر سلولی منجر شد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر میرسد که سیمان استخوان نانوکامپوزیتی PMMA/1Gr پس از انجام آزمون های in vitro و in vivo میتواند سیمان استخوان مناسبی برای کاربردهای کلینیکال باشد.

کلیدواژه ها:

سیمان استخوان ، پلی متیل متاکریلات ، گرافن ، استیوبلاست ، سلول MG63