شیوه تربیتی الگوسازی

یکی از شیوه های سرنوشت ساز در تربیت انسان که هم فرصت است (برای مربیان) و هم آسیب است (برای متربیان) شیوه الگو سازی و الگوپذیری است که مورد اهتمام قرآن کریم و هم دانشمندان اخلاق،تربیت و روانشناسی قرار گرفته است.ممتاز بودن این شیوه نسبت به سایر شیوه ها سبب شد تا ضمن مقاله ای ،نگاه قرآن کریم و مفسرین بزرگوار ،نسبت به کم و کیف این شیوه را، به روش بررسی توصیفی،تحلیلی و کتابخانه ای،بررسی نماییم. تا مربیان تربیتی ضمن شناخت نقطه نظرات و دیدگاه های قرآن،ازچگونگی بکار گیری صحیح این شیوه آگاهی یافته، متربیان را درایصال به مطلوب یاری نمایند. این تحقیق ضمن تعریف وتبین اسوه والگو،گستره ی آن را در قرآن برسی می نماید.قرآن درگام نخست ضمن تقسیم اسوه به حسنه و غیر حسنه ، بصورت خاص و عام به معرفی الگوها و اسوه های متعدد، باتوجه به شرایط، خصوصیات وحالات آن پرداخته، ومکانیزم و شرایط بکار گیری و استفاده صحیح از این شیوه را بیان نموده است.درپایان امتیازات و مشخصه های این شیوه ذکر شده است.در کل مقاله بیانگر اهمیت این شیوه در تربیت و چگونگی و چرایی طرح آن در قرآن،و چگونه بکار گیری آن در تربیت متربیان است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، الگو ، اسوه ، شیوه ، تربیت