بررسی نگهداشت اولیه (Ia) در حوضه آبریز کسیلیان

روش های تجربی و غیر مستقیم متعددی جهت برآورد رواناب در حوضه های آبخیز ابداع شده است، یکی از روش هایی که به طور عمده برای بررسی چگونگی شکل گیری جریان سطحی (رواناب) در اثر بارندگی حاصله بر روی زمین مورد استفاده قرار می گیرد روش موسوم به(SCS-CN )می باشد. دراین پژوهش، هدف تعیین روش ساده برآورد نگهداشت اولیه (Ia) است، به منظور انجام پژوهش حوضه آبخیز کسیلیان انتخاب گردید. سپس از رگبارهایی که دارای اطلاعات هم زمان بارش و رواناب در منطقه مطالعاتی بودند، استفاده شد و مقدار بارش و ارتفاع رواناب مستقیم به ترتیب با استفاده از باران نگار و آب نمود استخراج شد. برای محاسبه نگهداشت اولیه حوضه (Ia)، از رابطه رگرسیون بین مقادیر بارش و رواناب استفاده شد. با بررسی مطالعات پوشش گیاهی، خاک شناسی، کاربری اراضی و همچنین تلفیق آن ها به صورت لایه های اطلاعاتی در محیط GIS، نقشه گروه های هیدرولوژیکی خاک و کاربری اراضی حوضه تهیه گردید. نتایج نشان داد که مقادیر نگهداشت اولیه (Ia) درحوضه کسیلیان4,619 میلی متر می باشد. همچنین با توجه به اطلاعات خاکشناسی، نقشه گروه های هیدرولوژیکی خاک منطقه تهیه شد،که خاک های منطقه در سه گروه A(63 درصد)، B(27 درصد) و C( 10درصد) قرار گرفتند. همچنین، حدود 26 درصد را اراضی دیم، 64 درصد را جنگل، 9 درصد را زمین های سنگلاخی تشکیل می دهد و کمترین کاربری با 1 درصد مربوط به روستا بوده است.

کلیدواژه ها:

رواناب سطحی ، مدل SCS ، نگهداشت اولیه ، شماره منحنی ، کسیلیان