رابطه اعتقادات دینی و عامل های تشکیل دهنده آن با شادی و نشاط

یکی از بحث هایی که در حوزه شخصیت و روانشناسی سلامت اهمیت دارد، موضوع شادی است. شادی بههیجانات مثبت و رضایت از زندگی مربوط می شود. از سال 1960 پژوهش های مربوط به شادمانی افزایش یافت و سازمانهای مختلفی به بررسی شادمانی پرداختند. روش: پژوهش از نوع زمینه یابی است. برای محاسبه رابطه بین اعتقادات دینیو شادی و نشاط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و برای به دست آوردن تفاوت بین میانگین متغیرهای مورد مطالعه ازآزمون t مستقل استفاده شد. همچنین برای به دست آوردن اعتبار کلیه آزمون ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج:آزمون های اعتقادات دینی و شادی و نشاط از اعتبار بالایی جهت انجام کارهای پژوهشی برخوردارند. بین اعتقادات دینیو شادی و نشاط ضریب همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان می دهد که در گام اول رعایت مسایل شرعی 15/4 درصد و در گام دوم رعایت مسایل شرعی به همراه پای بندی به اعتقادات دینی 18 درصد متغیر شادی و نشاط را پیشبینی می کنند. بحث: در تبیین این یافته ها می توان گفت: افرادی که از اعتقادات مذهبیقوی تری دارند، سازگاری بهتری با موقعیت های زندگی دارند و این اعتقادات آنان را در مقابله با فشار روانی کمکمی کند. می توان گفت داشتن اعتقاد دینی بالا باعث سلامت روانی بیشتر و همچنین شادی و نشاط بیشتر خواهد شد. دنیایامروزی ایجاب میکند افراد بتوانند اعتقادات دینی خود را بالا ببرند و خود را از مصایب و مشکلات مصون دارند.

کلیدواژه ها:

اعتقادات دینی ، شادی ، نشاط ، عامل