ترکیب آفرینی در دیوان خاقانی

افضل الدین بدیل خاقانی شروانی یکی از بزرگ ترین شاعران صاحب سبک ادب پارسی است که تاثیر او بر بسیاری از شاعران بعد از خود انکار ناپذیر است. سبک نو پدید او و آوازه اش در قصیده سرایی، و ابداع و نوآوری او در حوزه زبان، سبب برجستگی سخن او شده است. یکی از خلاقیت های زبانی خاقانی، ساختن ترکیب های تازه از طریق پیوند دادن کلمات است. بخش قابل توجهی از این ترکیب ها، کلمات مرکبی هستند که پس از او در زبان فارسی رواج پیدا کرده اند. چیرگی او بر زبان فارسی، به او این توانایی را داده است که در هر زمان واژه ها را در ترکیب نو به کار گیرد . این ترکیب های ابداعی علاوه بر تصویر آفرینی، سبب گسترش واژگانی زبان شده است.

کلیدواژه ها:

خاقانی ، ترکیب آفرینی ، ترکیبات استعاری ، ترکیبات تشبیهی ، ترکیبات کنایی