بررسی رابطه ی کمال گرایی والدین با عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان شهر جعفرآباد

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه کمال گرایی والدین و با عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهر جعفرآباد در سال تحصیلی 96-95 می باشد. بدین منظور تعداد 170 نفر از دانش آموزان به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. ابزار مورد استفاده مقیاس کمال گرایی ( فراست و همکاران، 1995 )، آزمون عزت نفس ( کوپر اسمیت، 1967 ) و مقیاس خودکارآمدی عمومی ( شرر و آدامز، 1983 ) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از روش های آماری توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. همچنین برای بررسی فرضیه ها 1 و 2 از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی فرضیه ی 3 و 4 از رگرسیون چند متغییری استفاده شد. داده های تحقیق با نرم افزار spss 18 مورد تحلیل قرار گرفت. و نتایج نشان داد که بین کمال گرایی والدین با عزت نفس (r= - 0/52 و P> 0/000) و خودکارآمدی ( r= - 0/57 و P> 0/000) دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. و همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی والدین می تواند تغییرات مربوط به عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان را به صورت معنی داری پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، عزت نفس ، کمال گرایی