نقش رخدادهای اجتماعی و فرهنگی بر رویکرد نقاشان در هنر معاصر ایران (دهه ی 70 و 80 شمسی)

آثار هنری در حوزه های گوناگون مهر تاییدی بر این ادعا هستند که تاثیر پذیری هنرمند از رخدادهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی به واسطه تجربه زیستی او در جامعه، اجتناب ناپذیر است. رویکرد بازتاب از گرایش های جامعه شناسی هنر، تمرکزش را بر ارتباط هنرمند و جامعه قرار می دهد. این نظریه که جلوه ای از نظریه ی کلان بازنمایی است، هنر را به مهابه ی یک آینه در نظر می گیرد که جامعه و دگرگونی های آن را بازنمایی می کند. پرسش این است که بسترهای اجتماعی چگونه مناسبات هنری و واکنش نقاشان را شکل می دهد. با مطالعه ی آثار، آشکار می شود که محتوای آثار بازنمایی مضامین گوناگون از مسایل سیاسی- اجتماعی گرفته تا سایر تجربیات فردی و جستجوی هویتی را دربر می گیرد. پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و استفاده از رویکرد بازتاب و مقایسه و تحلیل جامعه شناسانه که جنبه نوآوری آن است، به چگونگی بازنمایی رخدادهای فرهنگی و اجتماعی در آثار نقاشان دو دهه 70 و 80 پرداخته، و نتایج به دست آمده، ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی هنر ، رویکرد بازتاب ، تاریخ معاصر ، نقاشی ایران