اثربخشی آموزش رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت زناشویی زوجین شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت زناشویی زوجین شهر تهران صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل زوجینی بود که در صمیمیت زناشویی مشکل داشتند، از طریق روش تصادفی خوشه ای 16 زوج ( 32 نفر) انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و پس از آموزش محتوای آموزشی رویکرد هیجان مدار، به گروه آزمایش، پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد و نمرات این دو با هم مقایسه شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت زناشویی زوجین شهر تهران موثر است. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر می توان اظهار داشت که باید تمهیداتی در نظر گرفت تا مشاوره های مبتنی بر درمان هیجان مدار در مراکز مشاوره به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، صمیمیت زناشویی ، مشاوره