ارزیابی کارایی براساس واحدهای تصمیم گیرنده ایده آل و آنتی ایده آل در حضور خروجی های نامطلوب با داده های فازی

تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک روش برنامه ریزی خطی مبتنی بر تکنیک غیر پارامتریک است که بطور گسترده ای جهتارزیابی کارایی نسبی واحد های تصمیم گیرنده (DMU) با ورودی ها و خروجی های چندگانه مورد استفاده قرار می گیرد. در DEAسنتی فرض بر قطعی بودن مقادیر ورودی و خروجی است، در حالی که در بسیاری از کاربرد های واقعی در جهان امروز داده ها مبهم ونادقیق می باشند. از طرفی دیگر، در فرآیند تولید و تصمیم گیری این امکان وجود دارد که برخی از خروجی ها نامطلوب (بد) و برخیمطلوب (خوب) باشند. در این مقاله فرض می شود برخی خروجی ها نامطلوب و نیز مقادیر تمام ورودی ها و خروجی ها با اعداد فازیمثلثی (TFN) نمایش داده می شوند. رویکرد جدیدی براساس واحد ایده آل مثبت (PIP) و واحد ایده آل منفی (NIP) جهت ارزیابیکارایی نسبی فازی واحدها در چارچوب DEA فازی (FDEA) ارایه می گردد و با رویکردهای موجود با حل چندین مثال عددیمقایسه می گردد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، کارایی نسبی ، خروجی نامطلوب ، اعداد فازی