باز تعریف هویت فضاهای فرهنگی شهری در فرایند توسعه شهری و پدیده جهانی شدن

خلق فضاهای جمعی در محیط های شهری در جهت دستیابی به اهداف مهمی در راستای اعتلاء و ارتقاء تعاملات اجتماعی و به تبع آن سطوح فرهنگی جامعه خواهند بود. فضاهای عمومی با تاثیر مهمی بر زندگی عمده مردم به عنوان نمادی برای سنت، آمال و آرزوهای آن ها می باشند. پذیرش و درک از فرهنگ جمعی سبب گشته است تا افراد، زمان زیادی را خارج از خانه و در فضاهای جمعی و عمومی شهر سپری کنند. ساختار سلسله مراتبی و انسانی محلات در بافت های کهن و تاریخی شهری نیز این امکان را فراهم می نماید تا افراد به فراخور نیازهای اقتصادی اجتماعی و غیره خود، اهمیت بیشتری را به فضاهای عمومی داده و در جهت تقویت نقش آن تلاش بیشتری نمایند. این امر سبب گشته، حس مکان که از آن به عنوان تعلق خاطر نیز یاد میشود، در نزد افراد نمود بیشتری یافته وهویت آن مکان را تشکیل دهد. این نوشتار به طور خاص به بازخوانی هویت، در فضاهای شهری می پردازد و هدف کلی، ارایه تعریف دقیقی از هویت و فضاهای عمومی شهری است و در دستیابی به آن اهداف جزیی مانند استخراج شاخص ها و معیارها از منابع مختلف تخصصی همانند ادبیات و جامعه شناسی، استفاده شده است. دستیابی به روش ها و تدوین راهبردهای عملی برای خلق هویت جدید، با تاکید بر هویت فضاهای شهری با همکاری ساکنین، مسیولین و مقامات و استفاده از آن به عنوان ابزاری برای مدیریت شهرها نیز از نتایجی است که در راستای هدف کلی استخراج شده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، هویت ، فرهنگ ، توسعه شهری