اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی باحرکات چشم و بازپردازش براضطراب اجتماعی

هدف پژوهش حاضربه منظور بررسی اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی باحرکات چشم وبازپردازش emdr براضطراب اجتماعی و علایم ترس اجتناب برانگیختگی فیزیولوژیکی و ترس ازارزیابی منفی انجام شد روش: دراین پژوهش با روش نمونه گیری خوشه ای 24نفر ازمراجعه کنندگان به مرکزمشاوره و کلینیک روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد که براساس ملاکهای DSM-IV-TRتشخیص اختلال اضطراب اجتماعی گرفته بودند انتخاب شدند ودردوگروه 12نفره ازمایش و کنترل 5زن و 7مرددرهرگروه جای گرفتند درابتدا هردوگروه با پرسشنامه های فوبی اجتماعی و مقیاس ترس ازارزیابی منفی مورد ارزیابی قرارگرفتند سپس گروه ازمایش در5جلسه 90دقیقه ای درمان به شیوه EMDR شرکت کردند درپایان دوگروه دوباره پرسشنامه ها را تکمیل کردند برای تحلیل داده ها ازروشهای امارتوصیفی و تلحیل کواریانس استفاده شد یافته ها:تایج نشان داد بین میانگین اضطراب اجتماعی اجتناب ترس و برانگیختگی فیزیولوژیکی قبل و بعد ازمداخله درگروه ازمایش تفاوت معنی داری وجود دارد p<0/001 اما بین میانگین ترس ازارزیابی منفی قبل و بعدازمداخله تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما بین برانگیختگی فیزیولوژیکی و ترس ازارزیابی منفی دوگروه تفاوتی مشاهده نشد نتیجه گیری: روش درمانی EMDRبرکاهش اضطراب اجتماعی و اجتناب وترس ناشی ازآن موثر است

کلیدواژه ها:

حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازپردازش EMDR ، اضطراب اجتماعی ، ترس ازارزیابی منفی