تامل بیشتری در خصوص توابع سهم مکانی نوین بین ابعاد اقتصاد فضا و ضرایب داده ستانده منطقه ای:مطالعه موردی استان تهران

روش های سهم مکانی نوین برای براورد ضرایب داده ها ستانده منطقه توابع متعددی دارد که می تواند ابعاد اقتصاد فضا و ضرایب داده ستانده منطقه ای را مورد سنجش قرار دهد در این پژوهش ضمن معرفی این روش شناسی مناسب ترین مقدار پارامتر سهم مکانی نوین در تعدیل ضرایب ملی را شناسایی می کنیم مناسب ترین مقدار پارامتر بر اساس الگوی پیشنهادی عرضه محور کش و به روش حداقل کردن خطای آزمون بین ارقام واقعی تولید بخش ها و ارقام برآورد شده تولید بخشی استان تهران انجام می شود بررسی این ابعاد که محورهای اساسی این پژوهش را تشکیل می دهند مبتنی بر پرسش اساسی زیر است در شرایط نبود ضرایب داده ستانده آماری منطقه ای در کشورهایی نظیر ایران به کارگیری توابع سهم مکانی نوین تا چه اندازه می تواند مبنای محاسبه ضرایب داده ستانده منطقه ای قرار گیرد بدیهی است که بدون شناسایی مناسب ترین مقدار پارامتر تابع سهم مکانی میزان دقت آماری ضرایب منطقه با توجه به تحلیل های ابعاد اقتصاد فضایی به آسانی ممکن نخواهد بود طبقه بندی JEL;R12

کلیدواژه ها:

ابعاد اقتصاد فضا ، توابع سهم مکانی نوین ، بخش تخصصی ، ضرایب داده -ستانده منطقه ای ، خطای آماری