بررسی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی احداث، توسعه و بهسازی بزگراه امام رضا (ع)

شهر تهران با برخورداری از موقعیت استراتژیک و ارتباط گسترده با شهرهای اطراف و حتی با تمامی شهرهای کشور از شرایط حساس و ویژه ای برخوردار است. حمل و نقل به عنوان یکی از شاخص های مهم توسعه در تهران به صورت معضلی اجتناب ناپذیر، هزینه های فراوانی را بر شهر و شهروندان تهرانی تحمیل می نماید، اتلاف وقت، مصرف سوخت، آلودگی صوتی، آلودگی هوا، انواع مراض، تصادفات جرحی و فوتی از مهمترین خسارات و آسیب های شبکه های حمل و نقل شهر تهران است. تکمیل شبکه بزگراهی، سالهاست که از مباحث اصلی طرح جامع حمل و نقل و ترافیک شهر تهران به شمار می آید و مدیران و کارگزاران شهری در این راستا برنامه و طرح هایی را به انجام رسانیده و اقدام به ساخت بزرگراه های گوناگون نموده اند تا بتوانند معضل ترافیک را در این ابر شهر کاهش دهند. در طی این سال ها بزگراه های زیادی در تهران احداث وتوسعه یافته است. از جمله این بزرگراه ها می توان به بزرگراه امام رضا (ع) اشاره نمود. احداث، توسعه و بهسازی بزرگراه امام رضا (ع) هدف و برنامه ای بود که مدیران شهری طی سال های گذشته آن را در دستور اکر خود قرار داده بودند تا بتواند از مشکل ترافیکی این قسمت از شهر تهران بکاهند، اجرای این اقدام توسعه ای بر اساس طرح جامع شهر تهران و طرح تفصیلی منطقه 15، سند چشم انداز منطقه و دیگر اسناد بالادست شهر تهران انجام می گیرد. مقاله حاضر برگرفته از پژوهش ارزیابی تدثیرات اجتماعی و فرهنگی احداث، توسعه و بهسازی بزرگراه امام رضا (ع) در منطقه 15 شهرداری تهران می باشد. پژوهش از نوع حین از اجرا و در راستای شناسایی و ارزیابی اثرات و پیامدهای حاصل از این اقدام توسعه ای می باشد، روش پژوهش تلفیقی است از رویکرد کمی و رویکرد کیفی و در تدوین چهارچوب نظری از مقولات نظری و مفهومی، دسترسی، توسعه (مقوله رفاه اجتماعی و خدمات اجتماعی) و پراکنده رویی بهره گرفته شده است. یافته ای تحقیق نشان می دهد اجرای این اقدام توسعه دارای اثرات و پیامدهای مثبت و منفی می باشد که در جهت اجتناب، تعدیل و به حداقل رساندن اثرات منفی راهکارهایی در قالب کاربست پیشنهاد گردیده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی ، بزرگراه امام رضا (ع) ، منطقه 15 ، اقدام توسعه ای ، پیامدها ، تاثیرات ، کاربست