نقش عناصر هویت بخش معماری ایرانی در طراحی داخلی خانه های سنتی

خانه اولین جایگاه مواجه ی زندگی انسان با محیط پیرامون خود میباشد که طراحی و سازماندهی فضایی آن کاملا تحت تاثیر فرهنگی است که به آن تعلق دارد. در طراحی خانه های سنتی ایران الگوهایی مورد استفاده قرار گرفته که از عوامل متعددی مانند فرهنگ، اقلیم و از این دست پیروی می کنند. نوع معماری داخلی، تزیینات و تقسیم بندی فضاهای داخلی، از جمله عوامل هویت ساز در معماری ایران بوده اند. کم رنگ شدن توجه معماران امروزی به مبحثی با نام (هویت) سابقه اى به بلنداى تاریخ دارد، نیاز به نگاهی موشکافانه تر در ریشه های معماری گذشته را آشکارا بیان می کند. از آنجایی که فضای مسکونی به نحوی فصل مشترک همه ی قشرهای اجتماع است و همچنین فضای تحقیق و مطالعه از جنبه یتاثیرات عناصر هویت بخش معماری ایران در طراحی داخلی خانه هنوز بسیار باز می باشد، این نوشتار که به صورت توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانه ایی به نگارش درآمده، بر آن است تا به بررسی ویژگی های معماری داخلی و تزیینات خانه های سنتی ایرانی و نقش آنها در هویت بخشیدن به فضا بپردازد. هدف از پژوهش پیش رو ، بیرون کشیدن عناصر هویت ساز از معماری داخلی خانه های سنتی ایران و ترغیب معماران امروزی به استفاده از آنها در جهت بالا رفتن سطح کیفی طراحی و افزایش احساس تعلق خاطر افراد به فضایی است که آن را خانه می نامند. دستاورد های این مطلب نشان از آن دارند که که بهره گیری از الگوهای منطبق با فرهنگ و زنده کردن عناصر هویت ساز در فضاهای داخلی خانه، نقش به سزایی در افزایش کیفیت زندگی و میزان حس تعلق افراد به محیط خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

معماری داخلی ، خانه ، هویت ، فرهنگ