بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی قابلیت نوآوری (مورد مطالعه: سرپرستی شعب بانک صادرات استان گلستان)

محیط رقابتی، جهانی شدن و تغییرات مداوم بازار و فناوری، دلایل اصلی دگرگونی مفاهیم مدیریت منابع انسانی و تبدیل آن به مدیریت منابع انسانی استراتژیک است. مفاهیم سنتی مدیریت منابع انسانی تنها بر مهارت های فیزیکی، آموزش های خاص، تخصص های ویژه و کارایی فردی کارکنان تاکید می کرد و به جای آنکه به افراد توجه کند، به کارهایی که توسط افراد انجام می شد، تمرکز می کرد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر قابلیت نوآوری و عملکرد نوآورانه در سرپرستی شعب بانک صادرات استان گلستان انجام شده است. تحقیق حاضر از بعد هدف کاربردی واز نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی – پیمایشی و مقطعی می باشد. به منظور جمع آوری اطلاعات آمیزه ای از روش های تحقیق کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. داده ها توسط معادلات ساختاری (SEM) و به کمک نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از این بود که در تحقیق حاضر مدیریت منابع انسانی استراتژیک بر عملکرد نوآورانه با توجه به نقش میانجی قابلیت های نوآورانه تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی استراتژیک ، عملکرد نوآوری ، عملکرد نوآورانه ، قابلیت های نوآورانه