اثر استفاده از طعمه طلال Rastrelliger kanagurta بر ترکیب صیدحاصل از روش قلاب دستی در سواحل رمین استان سیستان و بلوچستان

هدف از انجام این مطالعه بررسی ترکیب صید قلاب دستی با استفاده از طعمه طبیعی ماهی طلال میباشد. در این تحقیق که در سواحل بندر رمین انجام گرفت تعداد 196 عدد ماهی از 12 گونه و 11 خانواده صید شده، است. گونه های صید شده در این روش عبارتند از : سنگسر معمولی Pomadasys kaakan )Cuvier, 1830(، شهری معمولی Lethrinus nebulosus )Forsskal, 1775(، گوازیم دم رشتهای Nemipterus japonicus )Bloch, 1791(، سرخو معمولی Lutjanus johnii )Bloch, 1792(، شوریده Otolithes ruber )Schneider,1801(، ماهی شیر Scomberomorus commerson )Lacepede, 1801(، کوتر ساده Sphyraena jello )Cuvier, 1829(، یال اسبی سر بزرگ Trichiurus lepturus )Linnaeus, 1758(، منقار ماهی شکارچی )Peron&Lesueur, 1821( Tylosurus crocodilus crocodilus، سارم دهان بزرگ Scomberoides )Lacepede, 1801( commersonnianus، پرستو ماهی دم کشیده Trachinotus baillonii )Lacepede, 1801(، وکیجار بزرگ Saurida tumbil )Bloch, 1975( بود. که در این میان کوتر (Sphyraena jello( با % 51 بیش ترین و پرستو ماهی دم کشیده (Trachinotus baillonii( با %1 کمترین درصد صید را به خود اختصاص دادند. که در بین گونه-های صید شده ماهی کوتر )Sphyraena jello( و سارم با % 51 و %12 بیشترین تعداد صید و پرستو ماهی دم کشیده با % 1 کمترین تعداد صید را داشتند. و همچنین از نظر وزنی ماهی کوتر و شهری با %51 و %12 بیشترین درصد وزنی را تشکیل دادهاند و کمترین درصد وزنی را گونههای حسون، پرستو ماهی دم کشیده، سرخو، گوازیم و یال اسبی با %1 به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

ترکیب صید ، قلاب دستی ، منطقه رمین ، دریای عمان و طعمه طلال