توسعه و امنیت انسانی: امنیت انسانی به عنوان محور توسعه

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 510

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PLR-12-28_002

تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397

چکیده مقاله:

آنچه در دو دهه اخیر مورد توجه تحلیلگران مسایل پوسته قرار گرفته است ، نوعی تغییر پارادایم و از الگوهای اقتصاد محور و دولت محور توسعه به الگوی انسان محور توسعه است نقطه با بررسی پژوهشگران توسعه بر این بود که باید با محور قرار دادن انسان به عنوان نقطه عزیمت و هدف اصلی توسعه ، نوعی بازنگری جدی در چارچوب خاور چشم اندازهای توسعه ایجاد کرد. در واقع است در واقع از دهه 1٬990 بود که متاثر از نفوذ مولفه های جدیدی در حوزه داخلی کشور در فضای بین المللی کاما بحث امنیت انسانی و ضرورت تجدید نظر در زمینه پارادایم های پوستر با جدیت هرچه بیشتر پیگیری شد .براساس تحلیل های جاری می توان شش حوزه اصلی را در رابطه با امنیت انسانی به شمار : امنیت اقتصادی که به معنای رهایی از فقر ، برخورداری از امنیت غذایی، و دسترسی به تغذیه پایدار است.تامین سلامت که دربرگیرنده دسترسی به امکانات درمانی ، پزشکی به محافظت در برابر بیماری ها می باشد.امنیت زیست محیطی که در بردارنده اقداماتی برای محافظت از افراد در برابر آلودگی ها است .امنیت شخصی که مصون بودن از خطر جنگ و خشونت و شکنجه را در بر دارد .امنیت اجتماعی که به هم گرایی و حفظ فرهنگ های سنتی و محدود اشاره دارد و امنیت سیاسی که شامل حفاظت از حقوق سیاسی و مدنی است .هدف از نگارش این مقاله بررسی جایگاه مفهوم امنیت انسانی در ادبیات کنونی توسعه است. در این مقاله مفهوم توسعه از چشم انداز امنیت انسانی مورد واکاوی قرار می گیرد. ابتدا زمینه های طرح مفهوم امنیت انسانی به عنوان محور توسعه مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه الگوی توسعه دولت محور و تمایز آن با الگوی جدید توسعه انسان محور، ابتکارات و اقدامات صورت گرفته در حوزه توسعه و امنیت انسانی، ابزارهای ارتقای امنیت انسانی جهت تحقق توسعه مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. از آنجایی که همواره تلاش و ده است و نیستی همه جانبه و منطبق با ارزش ها و آرمان های اسلامی - ایرانی از توسعه ارایه شود، توسعه انسانی بیش از هر چهار چوب دیگری در نظریه های کانونی کس می تواند ما را در طرح و ارایه رویکردی بومی یاری دهد. در پایان نتیجه گیری و ارزیابی چشم اندازهای آتی ادبیات توسعه در دستور کار قرار خواهد گرفت. از این منظر تلاش خواهد شد با ارایه چهارچوب تیوریک متفاوت امنیت انسانی، ضمن عطف نظر به تجارب گذشته، چشم انداز جدیدی در حوزه مطالعات توسعه مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

علی اشرف نظری

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران

بهاره سازمند

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران