اجل معلق و اجل مسمی از منظر آیات و تجلی آن در روایات
محل انتشار: فصلنامه سراج منیر، دوره: 7، شماره: 22
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,837
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SERAJ-7-22_001
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
موضوع اجل معلق (قضای مشروط) و اجل مسمی (قضای محتوم ) در ارتباط با زمان مردن آدمیان، از دیر زمان مور بحث مفسران اسلامی بوده است. بعضی از آیات قرآن کریم، در اجل معلق ظهور دارند؛ مثل آیه ی ان اعبدوا الله و اتقوه و اطیعون ، یغفر لکم من ذنوبکم و یوخرکم الی اجل مسمی ... : اینکه خدا را عبادت نمایید و تقوا پیشه کنید و از دعوت من اطلاعت نمایید تا خداوند گناهانتان را بیامرزد و مرگتان را تا وقت نامیده شده ( در علم خدا ) به تاخیر اندازد (نوح/ 3-4). لیکن برخی دیگر از آیات در اجل مسمی ظهور دارند؛ مثل ایه ی نحن قدرنا بینکم المت و ما نحن بمسبوقین : ما زمان مرگ را میان شما تعیین کرده ایم و هیچ کس آن را تغییر نتواند داد (واقعه/60). نویسنده ی این مقاله، نخست با استناد به آیات و روایات، اجل معلق و مسمی را به اثبات رسیانیده، سپس با استناد به مراتب علم خداوندی، به این نتیجه رسیده که دو گونه بودن اجل آدمی با یکدیگر منافات نداند؛ چرا که بازگشت اجل معلق به اجل مسمی می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین بیات
استاد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران