بررسی اثرات قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد دانه گلرنگ

در این بررسی به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ تحت شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید، قطع آبیاری (فاکتوراصلی) در مراحل رشد گلرنگ صورت گرفت که به ترتیب سطوح مورد نظر این فاکتور، قطع ابیاری در مرحله غنچه دهی - قطع آبیاری در مرحله گلدهی - قطع ابیاری در مرحله دانه بندی و آبیاری معمولی (شاهد) در نظر گرفته شدند. سطوح فاکتور فرعی نیز سه ژنوتیپ گلرنگ IL.111 ،اصفهان 28 و لاین K.W13 بوده است علاوه برعملکرد در طول دورۀ رشد از اجزا عملکرد شامل تعداد بوته در واحد سطح، تعداد غنچه در هر بوته، وزن هزاردانه و ارتفاع بوته یادداشت برداری به عمل آمد براساس نتایج تجزیه واریانس عملکرد دانه، اثرات ژنوتیپ و سطوح آبیاری معنی دار بودند. همچنین تفاوت معنی داری بین سطوح مختلف آبیاری برای صفات تعداد دانه در غوزه و تعداد غوزه در دانه مشاهده شد. طبق مقایسه میانگین بالاترین عملکرد در ژنوتیپ IL111 برای سطوح آبیاری نرمال بدست آمد. در شرایط آبیاری I1، کمترین عملکرد دانه حاصل شده است. کمترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ اصفهان بود. با توجه به این نتایج می توان عنوان نمود که ژنوتیپ IL111,KW13 در شرایط کم آبی مقاومت بیشتری داده و کاهش عملکرد دانه آن در مقایسه با رقم دیگر تحت تاثیر تنش خشکی کمتر است.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، تنش - عملکرد - اجزای عملکرد