حوادث بخیر گذشته فرصتی برای تجدیدنظر در مدیریت ایمنی با تکیه بر مهندسی انسانی

پس از وقوع هر حادثه بایدها، نبایدها و ای کاش هایی مطرح می شود که بعضاً نشان دهنده ی وجود نقاط ضعفی در فرآیند ایمنی هر سازمانی می باشد که نهایتاً نیز با اقداماتی سطحی مسأله ختم و اگرچه عواقب حادثه از جنبه ی انسانی(خسارات وارده به شخص حادثه دیده همچون درد و رنج ، فشارهای روحی ، مخارج اضافی و ... ) و جنبه ی سازمانی ( زیانهای وارده به شرکت مانند از دست دادن فرد باتجربه، مخارج بابت استخدام فرد جدید، پرداخت خسارت، اثرات وارده روی همکاران و ... ) همچنان خود نمایی می کند، اما تغییری در روند فرهنگ گذاری و مدیریت ایمنی داده نشده و با تذکرات و اقداماتی مقطعی از مسأله گذر می شود لذا می طلبد با سیاستگذاری عمیق تر در فرهنگ سازی ایمنی و به شکرانه حوادث بخیر گذشته، فرصتها را غنیمت شمرده، با استفاده از علم روز به جای متناسب سازی انسان با محیط، محیط را با انسان متناسب و با هماهنگی روانی میان افراد و محیط و ابزار کار در تحقق موضوع کنترل ضایعات گام برداشته شود که در این مقاله به برخی نکات تجربی-علمی در این خصوص اشاره می شود.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، حوادث ، مدیریت ، مهندسی انسانی