رویکردی مدیریتی درزمینه آموزشهای کاربردی درجهت افزایش اثربخشی آموزش درسازمانها

در دهه های گذشته تغییرات عمده در علم و دانش در زمینه های مختلف باعث تغییرات فراوانی در نگرش سازمان ها به آموزش پرسنل خود شده است که آنها را به سوی زمینه های دانش محور شدن، حرکت به سمت محورهای نوین علمی سوق داده است و این مقوله به شدت اهداف و فرایند های کاری را تحت تاثیر قرار داده و باعث تحول شده است. در زمینه آموزش دو بعد مجزا را می توان مد نظر گرفت، بعد نظری و بعد عملی آموزش که هر کدام جایگاه ویژه خود را داشته و ترکیب مناسبی از هر دو نوع دانش باعث ترقی و تجلی بیشتری در سازمان خواهد شد، اما متاسفانه در اغلب موارد، دانش را لزوما تحصیلات دانشگاهی فرض کرده و به بعد عملی و کاربردی آن توجه چندانی نشده است، این مقاله به لزوم توجه به هر دو نوع آموزش و ترکیب مناسبی از آنها پرداخته است .

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزش ، منابع انسانی ، اثربخشی ، دانش نظری ، دانش عملی