جایگاه اعتدال و نقش آن درتکامل انسان ازمنظر امام علی علیه السلام درنهج البلاغه

میانه روی و دوری از افراط و تفریط از مسایل مهم و اساسی در هدایت انسانها و اداره کردن کارها می باشد تاجایی که در اندیشه حضرت علی (ع) جاده حق و مسیر هدایت برآن پایدار و استوار است و قرآن و سنت پیامبران به آنهاسفارش و توصیه می کند. اعتدال و اعتدال گرایی در تمام شوون انسان کاربرد دارد و در سخنان بزرگان دین و قرآنو از ویژگی های اهل تقوا و از مهم ترین اصول تربیت بلکه تربیت و اهل بیت آمده است. اعتدال سیره ی پیامبر اکرمخردمندانه است و به سبب همین اهمیت بر سراسر زندگی انسان سایه افکنده است و تمام امور زندگی انسان از قبیل،امور اعتقادی، عبادی، اقتصادی، اخلاقی و اجتماعی را در بر می گیرد از جمله اینکه در امور عبادی اعتدال موجباستمرار در عبادت می شود. رعایت اعتدال آثاری چون نجات و رستگاری، کسب فضایل اخلاقی سلامت بدن حفظدین، آرامش روان، رهایی از فقر و... را برای انسان به ارمغان می آورد و برعکس عدم وجود آن در زندگی پیامدهاییچون پشیمانی، ضرر و زیان، تضییع حقوق، غم و اندوه و... را به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

امام علی علیه السلام ، نهج البلاغه ، آثار اعتدال ، تکامل انسان