بررسی استفاده از هیدروژل های نانو ساختار در دارو رسانی

نانوذرات هیدروژل، به دلیل ادغام خصوصیات هیدروژلها مثل آبدوست بودن، انعطافپذیری، تطبیقپذیری، توانایی جذب حجم بسیار زیاد آب و زیستسازگاری، با خصوصیت بارز ذرات نانو، یعنی اندازهی مناسب آنها، یکی از بهترین حاملهای کاربردی در سامانههای دارورسانی هدفمند و کنترلشده هستند. هدف این مقاله بررسی استفاده از هیدروژل های نانو ساختار دردارورسانی است. به منظور گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و بررسی کتب و مقالات در ارتباط با موضوع و ابزار فیش برداری استفاده شد. در این تحقیق، به نانوهیدروژلهای هوشمند یا حساس به محرککه بیشترین توجه را در تحقیقات مختلف به خود جلب کردهاند، پرداخته شده است. نانوهیدروژلهای تهیهشده از پلیمرهای زیستی مانند کیتوسان و آلجنیات و پلیمرهای سنتزی نظیر پلیوینیلالکل، پلیاتیلناکساید، پلیاتیلنایمین، پلیوینیلپیرولیدین و پلی (N-ایزوپروپیلآکریلآمید) که پرکاربردترین پلیمرها در تهیه نانوحاملهای دارو هستند، معرفی شدند و پژوهشهای انجامگرفته بر روی آنها تحلیل و واکاوی شد. توموردرمانی، پروتیینرسانی، تحویل انسولین، زمینههای تحقیقاتی هستند که در این مطالعه توجه زیادی به آنها شده است.

کلیدواژه ها:

دارورسانی ، کنترل زمان ، سرعت ، محل رهایش دارو ، نانوهیدروژل