بررسی کارکردهای اجرایی استدلال، برنامه ریزی سازمان دهی و حافظه کاری در دانش آموزان با و بدون اختلال ریاضی در مقطع ابتدایی استان تهران

هدف: پژوهش حاضر مقایسه کارکردهای اجرایی استدلال، برنامه ریزی سازمان دهی و حافظه کاری در دانش آموزان مقطع ابتدایی با و بدون اختلال ریاضی است. روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینه ای است. جامعه آماری شامل، دانش آموزان دختر مقطع دبستان با و بدون اختلال ریاضی شهرستان تهران است. 60 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی در دو گروه 30 نفره با و بدون اختلال ریاضی در مقطع سنی 8 تا 11 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از آزمون های کی مت، آزمون آندره ری و خرده آزمون های تشابهات و حافظه عددی وکسلر کودکان استفاده شد. داد هها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نشان داد که این کودکان در کارکردهای اجرایی استدلال، برنامه ریزی سازمان دهی و حافظه کاری با گروه عادی تفاوت داشتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که: بین دو گروه کودکان عادی و دارای اختلال ریاضی در متغیرهای وابسته ترکیبی استدلال، برنامه ریزی سازمان دهی و حافظه کاری تفاوت معنی داری مشاهده می شود. برای تعیین معنادار بودن نتیجه نهایی از تصحیح بفرونی استفاده شد که سطح معناداری را که 0/05 بود به 4 تقسیم نمودیم. مقدار 0/0125 شد و برای آزمون معناداری مدنظر قرار گرفت. نتیجه گیری: با توجه به نظریه ها و تحقیقات انجام شده در حوزه های مورد بحث و با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمودکه، بین عملکرد استدلال، حافظه کاری و برنامه ریزی سازماندهی دانش آموزان عادی با دانش آموزان دارای اختلال ریاضی تفاوت وجود دارد. البته این پژوهش تنها سه حوزه از کارکردهای اجرایی شامل استدلال، برنامه ریزی سازمان دهی و حافظه کاری را مورد بررسی قرار داد. پیشنهاد می شود در تحقیقات آتی سایر کارکردهای اجرایی نیز مورد بررسی قرار گیرند .

کلیدواژه ها:

کارکردهای اجرایی ، استدلال ، برنامه ریزی سازمان دهی ، حافظه کاری ، اختلال ریاضی