مدیریت شیفت تقاضای مقید در برنامه ریزی نواحی انرژی با در نظر گرفتن تشکیل ایتلاف بهینه و تخصیص سود در سیستم های همسایه ای

رقابت بین نواحی انرژی (ED1) و یا منابع توزیع شده انرژی (DER2) موجود در آنها در شبکههای هوشمند جهت اخذ سود بالاتر یکی از مباحث مورد توجه محققان در سالهای اخیر بوده است. برای نیل به این هدف، EDهای موجود در یک شبکه (و یا DER های موجود در هر (ED میتوانند با یکدیگر و نیز با EDهای دیگر (و یا DERهای موجود در EDهای شبکه همسایه ای) جهت کسب سود بالاتر همکاری داشته و برای دستیابی به این منظور ایتلاف3 تشکیل دهند. تخصیص سود ناشی از تشکیل ایتلاف بین EDها میتواند معیار مهمی جهت نشان دادن بهبود کارایی شبکههای هوشمند در افزایش میزان مشارکت EDهای موجود برای همکاری با یکدیگر به حساب آورده شود. علاوه بر این، نوسانات تقاضا و نیز تولید منابع تجدیدپذیر در سیستمهای هوشمند میتواند توسط استراتژیهای کنترل سمت تقاضا4 تحت نظارت قرار گیرد. در این راستا، شیفت تقاضا میتواند از طریق شیفت مقدار مشخصی از تقاضای بار از برخی دورههای زمانی به دورههای زمانی دیگر بر مبنای معیارهایی شامل پایین بودن مقدار تقاضای بار، پایین بودن قیمت تسویه بازار و نیز افزایش سود حاصل از مشارکت EDها صورت پذیرد. تاثیر شیفت تقاضای بار بر روی برنامهریزی EDها و DERهای موجود در طول عملکرد مستقل و یا ایتلافی آنها با در نظر گرفتن عدم قطعیتهای مربوطه همچنین مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این مقاله، متدولوژیای بر پایه روش کلونی زنبور عسل جهت حداکثر نمودن سود در یک بازار رقابتی و نیز تخصیص سود ناشی از تشکیل ایتلاف مابین EDها که هر یک از آنها نیز دارای DERهای مجزا میباشند ارایه شده است. نشان داده شده است که به دلیل عدم ارتباط EDها جهت اخذ تصمیمات قیمتگذاری، با افزایش تجمیع تسهیلاتشان میتوانند برای کسب سود بالاتر و جلوگیری از پرداخت هزینه ناشی از تولید مازاد و یا کمتر از حد تعیینشده، با یکدیگر همکاری 5 داشته باشند. در نتیجه این همکاری، منفعت6 تکتک آنها نیز متعاقبا افزایش یافته است. در نهایت، عملکرد الگوریتم پیشنهادی با الگوریتمی بر مبنای برنامهریزی غیرخطی مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های هوشمند ، بازار انرژی الکتریکی ، تشکیل ایتلاف و رقابت ، بار پاسخگو ، استراتژی قیمت گذاری