پژوهشی در آرمان شهر با تاکید بر تفکر اسلامی از دیدگاه ابونصر فارابی

آرمانخواهی از دیرباز در زندگی انسان ها وجودداشته است. اندیشمندان هر عصری، شهری را با شاخصه های خاص آن به عنوان آرمانشهر خود مطرح کرده اند که امروزه آن را در قالب اتوپیا یا مدینه فاضله می شناسیم. نخستین بار آرامانشهر اسلامی تحت عنوان مدینه فاضله توسط ابونصر محمد فارابی مطرح شد. وی در کتاب آرا اهل المدینه الفاضله، مدینه ی فاضله ی افلاطون را در ساختاری اسلامی عرضه کرده است. این مقاله درصدد یافتن و بیان معیارها و اصول آرامانشهر معرفی شده در عقاید اندیشمندان اسلامی بوده و نیز در پی یافتن و معرفی شهری به عنوان الگوی آرمانشهر اسلامی و بیان وجود یا عدم وجود آرمانشهر اسلامی به عنوان الگوی مدنظر اندیشمندان مسلمان با معیارهای بیان شده توسط ایشان است و به پتانسیل موجود در این زمینه می پردازد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی با رجوع به اسناد کتابخانه ای، می باشد که نظریات فارابی و شیخ بهایی به عنوان مبانی نظری نوشتار معرفی و ارزیابی گردید و با نگاهی به نظریات آرمان گرایان جهان غرب در گذار تاریخی این نتیجه حاصل شد که تفکر آرمان شهر گرایان غربی بنا به مقتضیات زمان و متناسب با دغدغه های روزگار شکل گرفته این در حالی است که اهداف آرمانشهر گریان اسلامی در فضا و زمان نمی گنجد و این نشان از میزان تعالی تفکرات و سرچشمه ملکوتی و فرابشری آن دارد.

کلیدواژه ها:

آرمانشهر ، مدینه فاضله ، فارابی ، اتوپیا